Сочинение по белорусском языке про зиму

Сачыненне на тэму «Зімовы лес»

Мне падабаецца зімовы час года. Я люблю наведваць зімовы лес. Ціха зімой у лесе. Дрэвы пакрытыя снежнымі карункамі, яны як быццам спяць. Высокія вяршыні алей ўпрыгожаны гірляндамі гузоў, якімі кормяцца птушкі.

На паляне асабняком красуюцца маленечкія ялінкі. Іх зусім занесла. Якія добрыя яны цяпер, якія прыгожыя! Завіруха паблякла пышную прычоску стройных соснаў. Глыбокі зімовы сон прыроды, але цепліцца жыццё пад гурбай. Калі расчысціць гурбу да зямлі, то можна заўважыць кусцікі брусніцы, галінкі чарніцы і лісце іншых раслін. На лясных палянах бачныя сляды жывёл : лісы, зайца — беляка, лася.

У непраходных яловых лясах будуюць свае бярлогі мядзведзі. Пад нізка навіслымі галінамі хаваюцца зайцы — бялякі. У густых калючых галінах елі будуюць свае домікі — гнезды вавёркі. Многія птушкі зусім не ляцяць ад нас на зіму. Рабчыкі, цецерукі, глушцы, курапаткі жывуць круглы год на адным месцы. З дробных птушачак вераб’і нікуды не ляцяць ад нас. Застаюцца з намі сініцы, дзятлы, сойкі, сарокі. Сваім яркім апярэннем ўпрыгожваюць нашу зімовую прыроду снегіры. Голадам страшна зіма птушкам, а ня холадам. Прабушуе мяцеліца, і лес чароўна зменьваецца. Добры лес у зімовым уборы!

Клапатлівай гаспадыняй прыйшла ў нашы лясы зіма. Вось курган на ўзлеску. Гарэзлівы вецер узяў ды і садзьмуў з яго белую шапку. Трэба яе надзець. У цяжкія снегавыя футры прыбралі яна елі і хвоі, да самых брывоў насунула ім беласнежныя шапкі, нават пра галінках не забылася — дала ім пуховыя рукавіцы. І рабіны падарунак — белая шаль . З-пад яе » гронкі ягад, нібы чырвоныя завушніцы віднеюцца.

Вось з-за шэрай хмаркі вызірнула сонейка, і не пазнаць знаёмай палянкі. Заіскрылася ўсё вакол, заззяла, здрыгануліся і пацягнуліся да сонца касматыя галінкі елак. Ужо не нарадам ці сваім выхваляюцца? Настойлівей застукаў дзяцел. У такую ​​пару і стомленасці не адчуваецца. Выйшла з дупла белка. Хочацца і ёй на сонейку пагрэцца. Весялей пераклікаюцца птушкі. Ўзрадаваліся.

А паветра іскрыцца, нібы працяты мігатлівымі пылінкамі. Лёгка дыхаецца ў зімовым лесе. Добра правесці тут выхадны дзень.

Нам здаецца, што ў зімовым лесе пануе супакой і цiшыня, але гэта толькі на першы погляд. Калі з’яўляецца сонца, увесь лес зменьваецца і блішчыць. Многія лясныя жыхарыляглі ў спячку, а тыя, хто застаўся, прыкладваюць вялікія намаганні , каб пракарміцца. Вось заяц — баязліўчык здзірае кару з бяроз, а вось і сінічка пералятае з дрэва на дрэва. Раптам з велізарнай галінкі елі ўпаў снег, гэта белка скача з арэшкам у зубах. Нават воўк і ліса не сядзяць на месцы, яны гойсаюць па лесе ў пошуках здабычы. Снегіры, як ягады рабіны. Прыселі на галінцы. Удалечыні важна блукае лось з вялізнымі рагамі .

А сам лес наражаны пухнатым, беласнежным снегам, іскрыстым ў промнях сонца.

Источник

Сачыненне на тэму «Прыгажуня зіма»

Наступіла прыгажуня зіма. Увесь горад пакрыўся беласнежным коўдрай. На вокнах красуюцца карункавыя ўзоры. Сажалка, які знаходзіцца за нашым домам, набыла тонкую ледзяную скарыначку. Холадна на вуліцы.Я люблю зіму. Гэта пара светая , добрых святаў, вясёлых гулянняў. Ясны зімовы дзень. Сонца свеціць ярка. Вакол усё белым — бела. Мяккі пухнаты снег роўным пластом пакрыў зямлю. Снег паўсюль, на лаўках, на дахах дамоў, на дрэвах. Дрэвы стаяць у снезе, нібы яблыні ў колеры. Белыя — белыя. І толькі дзе-нідзе віднеюцца чырвоныя гронкі рабіны. Пад рабінай шмат птушыных слядоў. Вароны, снегіры, сініцы прылятаюць падзяўбаць ягады. Вельмі прыбрана пад шапкамі снегу елка. У чыстым паветры пахне ігліцай. Прыгожы зімовы ўбор і ў бярозак.

Халодна. Пад нагамі рыпіць снег. З трубы маленькай запарушанай снегам хаткі ў неба слупом ідзе дым. Дзень марозны. Мароз скаваў лёдам рэчку. Хлопцы з радаснымі крыкамі, размахваючы рукамі, спускаюцца на санках з стромкага берага ракі. Ім не страшны мароз. Ім весела. А снег блішчыць на сонцы, іскрыцца, пераліваецца.

Зімовая прыгажуня. Ці ёсць у свеце найбольш чароўная і дзіўная пара года, чым зіма ? Хавае яна белым коўдрай зямлю, якая цярпліва чакала такой мяккай футры. А як чароўна выглядаюць дрэвы ў сваіх пухнатых хустках, якія ім ласкава падарыла цудоўная зіма. Я гляджу на бярозу, якая расце пад маім акном, і адчуваю здзіўленне, як яна, такая стройная і далікатная, можа супрацьстаяць і маразам, і цяжкаму снегу, які ўпаў на яе працягнутыя да сонца «рукі». А здалёк, я быццам бачу не дрэва, а казачную дзяўчыну, якая надзела серабрыстае футра, завязала белую пухнатую хустку, якая на сонцы здаецца проста чароўным — столькі гуляе на ёй фарбаў. Здаецца, калі прыхінешся да бярозы, знікне казка, перапрацаваная на горкае расчараванне. Я гляджу на бярозу і бачу, што дзе-нідзе на яе далікатных галінках вісяць нахмураныя ледзяшы, на якіх гуляе сонечны зайчык . Гэтыя ледзяшы — як сумныя слёзы маёй прыгажуні.

Я люблю глядзець на бярозу, заснежаную і рахманую . Яна нагадвае мне пра тое, што ў свеце яшчэ ёсць цуды, якія дораць радасць і асалоду. Я ведаю, што мяне заўсёды будзе хваляваць прыгажосць маёй снягуркі — бярозкі !

Источник

Сочинения на тему Зима

Заснеженный декабрь, морозный январь и суровый февраль — 3 месяца зимы, несущей много радости и праздников 🎄 Зимняя природа, укутавшись в снежное одело, спит, ожидая весны.

Сочинение «Зима»

Самое холодное время года — Зима, пора метелей и жгучих морозов. Одновременно, зима для большинства является любимой порой года. Ведь зима — это время веселья и праздников, люди встречают долгожданный Новый год, Рождество, Старый Новый год, день защитника Отечества и день Святого Валентина.Зима несет радость в наши дома.

Больше всех ждут зиму дети. После хмурой осени их ждет много развлечений — кататься на санках, коньках и на лыжах, игры в снежки, слепить снеговика.

Зима — чудесная пора года, обвораживает своей красотой и пейзажами. Снежный покров слепит, отражая солнечный свет, играя и переливаясь, словно миллионы бриллиантов. А вечером, когда солнце погружается за горизонт, все вокруг переливается множеством красок.

Солнце уже зашло, и по небосводу не торопясь плывет месяц. Снег вновь заблестел серебряным светом. Звезды по очереди загораются на ясном ночном небе. Оглянувшись вокруг, захватывает дух и поражаешься красоте зимней природы. Будто находишься в зимней сказке.

Каждая пора прекрасна и неповторима по-своему, но все же для меня — Зима — самое любимое время года.

Сочинение «Любимое время года — зима»

Зима – это чудесная пора. С неба крупными хлопьями сыпется мягкий, пушистый снежок. Все улицы – в сугробах. Домики, деревья – все покрыто толстым слоем снега.

Мне кажется, что только русская зима по-настоящему прекрасна. Она как будто бы сошла с праздничной открытки, нарисованной талантливым художником. Только русская зима может похвастаться не только своими холодами, но и своей сказочной красотой.

Сочинение «Наступила Зима»

Наступила зима, самая любимая пора года детей, так можно на санках покататься и на лыжах и на коньках. Особенно хорошо, когда зима снежная, когда вокруг много сугробов. Здесь можно и замков настроить, и снежных баб налепить, поиграть в снежки, ну, в общем, есть чем заняться детям.

Еще зима очень красивая пора года. Иногда утром выходишь на улицу и не узнаешь родные места: все укрыто белым полотном, а на деревьях серебристый иней, который так и сверкает на солнце.

Сочинение «За что я люблю зиму»

С планом и эпиграфом! Какая прекрасная пора — зима! Закружило, завьюжило. Морозы сковали водоёмы. Застыли берёзы в белоснежной бахроме, поблёскивают мохнатые шапки на соснах, искрятся припорошенные снегом шишки на ветвях елей. Кругом студёная тишь. Кусается морозный воздух. Снежный покров надёжно укрыл землю. Выходишь из елового сумрака — дух захватывает: такое сияние снега, неба, солнца! Просто чудо!

Сочинение на тему «Первый снег»

Неожиданно выпал первый снег. В тот день погода из утра стояла мрачная, и тихая. После обеда с неба начали срываться белоснежные снежинки. Снежинок становилось всё больше и больше. На улице уже было холодно и попадая на землю они не таяли. Уже через час белым стало всё вокруг, а снег все шел и не думал заканчиваться. Вроде бы большие белые «мухи» он кружил в воздухе. К вечеру первый снег все-таки прекратился. Но до той поры вокруг уже постелился в искристый сказочный ковер.

Сочинение «Русская зима»

Зима сама по себе прекрасное, морозное, снежное время года. Когда наступает зима, все становится как будто заколдованным. Леса покрыты серебром. Поля и дома одели белые шубы, которые на солнце переливаются так, что ослепляют глаза. А как прекрасны ели, сосны, которые наклонили свои могучие лапы под тяжестью снега, или покрытые инеем деревья, которые сверкают на солнце серебром. Зима таит в себе множество чудес и загадок. Одно из таких чудес — это заснувшие деревеньки далеко от городов, укрытые шубой снега, с дымящимися печами и разрисованными причудливыми узорами окнами.

Сочинение на тему «Пришла зима»

Вот и пришла белоснежная красавица зима — любимая пора детей. Катание на санках, лыжах, коньках, снежные баталии, крепости из снега, упитанные сторожа в каждом дворе с морковками вместо любопытного носа – ну как можно не любить эту пору года?

Сочинение про «Зимние каникулы»

Я очень сильно люблю зимние каникулы. Хоть они и намного короче летних, зато всегда проходят ярко и весело. Все тому, что на зимние каникулы приходятся мои самые любимые праздники — Рождество и Новый год. Все две недели отдыха от занятий самое главное праздничная атмосфера.

Зимние каникулы я обычно провожу дома, потому что на праздники к нам приезжают дедушка и бабушка или другие родственники. И мы все вместе готовимся к празднованию — готовим вкусную еду и украшаем дом. А затем все вместе встречаем Новый год, обычно мы всю ночь не спим.

Сочинение-описание «Зима в моем городе»

Наступила зима. Уже середина января. Сегодня ясный зимний день, солнце светит ослепительно ярко. Вокруг все белым-бело: мягкий пушистый снег ровным слоем покрыл землю. Снег повсюду: на скамейках, на крышах домов, на деревьях. Люди куда-то спешат, оставляя на снегу цепочки своих следов, которые переплелись между собой. А ребята с радостными криками спускаются на санках с холма: им и в мороз весело.

Мини-сочинения «Зима» для 2, 3, 4, 5 класса

1 вариант. Наступила зима. Все знают, что зима — суровая пора года. Солнце восходит позже и заходит рано, а дни всё короче и холоднее, ночь длиннее. Люди одеваются в теплую одежду. Хочется посидеть дома в тепле и не выходить на улицу. В школе нам задали на дом задание написать мини сочинение о зиме. Зимой можно покататься на санках и коньках, лепить снеговиков. Через три месяца зима кончится, потеплеет и все вокруг начнет расцветать. Наступит весна.

2 вариант. Хмурую осень сменила зима — удивительное и красивое время года. Выпал первый снег и все вокруг укрыто снежным покровом, словно белым пушистым одеялом. Особенно красиво в ясные дни, когда лучи солнца отражаясь и переливаясь на снегу, заполняют все ярким светом. И как здорово до самого вечера играть с друзьями в снежки, слепить снеговика, покататься на санках или коньках. Для меня, зима — самое замечательно время в году!

3 вариант. В этом году зима теплая и снежная. Люблю, когда снежинки медленно падают на землю. Белым ковром покрыты все дороги, снежные шапки на крышах домов и ветках деревьев. Красиво, как в сказке! Каждый год мы с семьей катаемся на санках за городом. Люблю зиму! Можно играть в снежки, поваляться в снегу, слепить снеговика. Зима — сказка наяву!

Описание зимы

3 длительных месяца зимы: снежный декабрь, яркий и морозный январь и февраль, с сердитыми метелями и вьюгами. Природа укрылась пушистым снежным одеялом, погрузившись в долгий зимний сон. Погода зимой в основном морозная и ясная, вокруг спокойствие и тишина, но порой тишина нарушается, свирепствует снежная и холодная вьюга. Вступает в свои владения хозяйка снежного ледяного королевства — королева Зима. Придя на смену хмурому ноябрю, зима сразу наводит свои правила

Не нашли что искали? вот еще

Важно знать: Сочинения представлены в ознакомительных целяx. Используйте данный материал в качестве идеи для написании уникальной работы. Всё получится! Успехов и хороших оценок!

Источник

Сочинение по белорусском языке про зиму

Ответ оставил Гость

Зіма — белая, марознае і казачная пара. Толькі зімой можна ўбачыць незвычайна прыгожыя галінкі дрэў, пасярэбраныя інеем, пакачацца ў гурбах і сабраўшы трохі «будаўнічага матэрыялу» зляпіць снегавіка. Гэтыя вобразы не выпадковыя, таму што ўсе яны родам з дзяцінства. Калі яшчэ, як не тады — можна было паверыць: што ў аднаго вялікага вогнішча могуць сабрацца ўсе дванаццаць месяцаў года, што Дзед Мароз са Снягуркай насяляюць ў ледзяным доміку, што вецер дзьме за вокнамі, таму што на калясьніцы едзе Снежная каралева, зазіраючы ў вокны і пакідаючы мудрагелістыя ўзоры на шкле. Ну што яшчэ рабіць доўгімі зімовымі вечарамі, як не чытаць казкі ці чароўныя гісторыі, каб засынаючы пад цёплай коўдрай, героі кніжак ажывалі ў дзіцячых снах. Большасць людзей не любяць гэта пару года, лічачы яе халоднай, гідкай і процілеглага. Але гэта далёка не так. Каб не было холадна — трэба апрануцца цяплей і наперад катацца на санках або гуляць у снежкі. Для ўзняцця настрою можна схадзіць у лес або найбліжэйшы парк, дзе ўсё настолькі пышна, што цяжка адвесці погляд ад гэтага белага прасторы. Трэба браць прыклад з дрэў, захутаных ў белыя футра. Ім хоць бы што і зімовая сцюжа і бясконцыя завірухі, бо яны ўпэўненыя, што пасля ўсіх гэтых выпрабаванняў холадам, наступіць вясна. І ад гэтага яна станавіцца яшчэ больш доўгачаканай. Падчас снегападу, калі змёрзлыя ледзяныя кроплі ператвараюцца ў снежныя шматкі, хочацца выйсці на вуліцу, каб незачыненай скурай адчуць прыемны кантраст якія растаюць сняжынак. Часта бывае, што засынаючы ўвечары без снегу, раніцай бачыш наколькі змяняецца свет, пад белай заслонай і тут жа падымаецца настрой. Хочацца бегчы подскакам па рыпучых дарожках або проста па нерасчышчаныя пухнатым гурбах, як першапраходца. Ісці па выпаўшы снег, гразнучы нагамі ў гурбах нават часам падаць у іх — гэта цяперашні невымоўнае асалода і як-то зусім не перашкаджае той факт, што сняжынкі падаюць табе за каўнер, прыемна казычучы шыю і растаюць там. Узімку бліскаюць сапраўднай прыгажосцю нават самыя штодзённыя рэчы. Калі восень размалёўвае ўсе вар’яцка яркімі фарбамі, то зіма аддае перавагу апранаць прадметы і дрэвы ў серабрыста белыя адзенні, даючы вачам адпачыць. Таксама адпачывае і прырода, яна засынае і толькі з першымі промнямі вясновага сонца гатовая прачнуцца. Ну і хай сабе адпачывае, таму што людзям таксама ёсць чым заняцца. Шматлікія зімовыя святы — зноў вяртаюць нас у дзяцінства. Хрышчэнне, Каляды, Новы год — як іх шмат і якія яны вясёлыя і цікавыя. Прыгожыя святы з не менш цікавымі традыцыямі. А традыцыі — гэта працяг казак і легенд. Большасць людзей, выйшаўшы з дзіцячага ўзросту, працягваюць верыць у Дзеда Мароза і кожны год з боем курантаў загадваць самае патаемнае жаданне. Не ў адну пару года няма такой колькасці святочных тожеств, менавіта таму зіма так хутка праходзіць, пакідаючы пасля сябе толькі самыя яркія ўспаміны. Вось чаму трэба шанаваць кожнае імгненне жыцця і тады кожнае загаданае жаданне спраўдзіцца.

Источник